Droga herbaty, przetarta przez jednego z największych mistrzów, Sen no Rikyū, istnieje w swojej niezmienionej postaci od XVI wieku. Jak to możliwe, że ta kilkusetletnia tradycja, określona od tak dawna do ostatniego szczegółu, fascynuje odbiorców XXI wieku? Ba, i to nie tylko smakoszy herbaty czy wielbicieli kultury japońskiej, ale i nas, artystów.
Ceremonia herbaty to sposób życia, nieustanne poszukiwanie harmonii, dążenie do osiągnięcia spokoju ducha i umysłu. Liczy się bardziej sama droga niż osiągnięcie celu. To również przyjemność obcowania z tą niepowtarzalna atmosferą, z przepięknymi akcesoriami (często dziełami sztuki) w eleganckich, pokrytych matami (tatami) pomieszczeniach. To sposób na oderwanie się od codziennych problemów i przyziemnych spraw. Japończycy obcujący z ceremonią herbaty pragną podtrzymywać tradycję i uchować ten specyficzny świat przed zapomnieniem.
Niezwykle ważnym aspektem ceremonii herbaty pozostaje pojęcie filozoficzne Ichigo Ichie. To ono wprowadza nas w świat emocji i niepowtarzalnych chwil, które należy docenić i przeżyć jak najpełniej w danym momencie, ponieważ każda chwila nieuchronnie minie i nigdy się więcej nie powtórzy.
Koncept Wabi Sabi, prostoty, surowości, uważnego doceniania niedoskonałości i przemijania, pozostaje bardzo obecny zarówno w ceremonii herbaty, jak i w sztuce malarstwa sumi-e. Mamy tu do czynienia z przepiękną fakturą niedoskonałego papieru, obcowaniem z pięknymi materiałami: tuszem, kamieniem suzuri do rozcierania tuszu, z pociągnięciami pędzla, które są zawsze wyjątkowe i nie do odtworzenia. Niczego nie można poprawić, konieczna jest akceptacja tego co następuje, tak jak jest. Ręka i pędzel prowadzone są przez serce. Wszystko jest wyjątkowe i niepowtarzalne.
Cztery filary ceremonii herbaty – harmonia, szacunek, czystość, spokój – są bez wątpienia silnie powiązane ze ścieżkami sztuki sumi-e.
The exhibition “In the circle of tea”
The way of tea, cleared by one of the greatest masters, Sen no Rikyū, has been existing unchanged since the 16th century. How is it possible that this centuries-old tradition, defined so long down to the last detail, fascinates the audience of the 21st century? Well, not only tea lovers or fans of Japanese culture, but also us, the artists.
The tea ceremony is a way of life, a constant search for harmony, striving to achieve peace of mind and pure spirit. The way itself matters more than the achievement of the goal. It is also the pleasure of communing with this unique atmosphere, with beautiful accessories (often pieces of art) in elegant rooms covered with Japanese mats tatami. It is a way to get away from everyday problems and mundane matters. Japanese who are involved in the world of tea ceremony wish to maintain the tradition and save it from oblivion.
The philosophical concept of Ichigo Ichie remains a very important aspect of the tea ceremony. It introduces us to the world of emotions and unique moments that should be appreciated and experienced as fully as possible at a given moment, because each moment will inevitably pass and will never happen again.
The concept of Wabi Sabi with its simplicity, austerity, careful appreciation of imperfections and passing, remains very present both in the tea ceremony and in the art of sumi-e painting. We are dealing here with the beautiful texture of imperfect paper, contact with beautiful materials: ink, suzuri stone for rubbing the ink, with the brush strokes that are always unique and impossible to reproduce. Nothing can be improved and it is necessary to accept what follows as it is. The hand and brush are guided through the heart. Everything is special and unique.
The four pillars of the tea ceremony – harmony, respect, purity, and peace – are undoubtedly strongly related to the paths of sumi-e art.
Nazywam się Margot Toh-kou (東 虹) Olejniczak. Jestem polsko – szwajcarską artystką i wykładowcą japońskiego malarstwa tuszowego w Szwajcarii, Polsce i Niemczech.
W 2021 otrzymałam od mojego Mistrza Tohuna Kobayashiego, jednego z najwybitniejszych współczesnych malarzy Japonii, moje japońskie imię Toh-kou (東 虹 – Wschodnia Tęcza).
Od 2001 roku studiuję tę sztukę w Tokio w klasach znanych artystów, a od 2012 roku nieustannie doskonalę swoje umiejętności w atelier mojego japońskiego Mistrza.
W 2014 roku otrzymałam dyplom Sumi-e nauczyciela przyznany przez The Sumie Friendship Association w Japonii.
Prowadzę regularne kursy malarstwa japońskiego w Zurychu (Szwajcaria) w moim Atelier Margot, w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie, w Szkole Fotografii w Warszawie oraz w Ekō-Haus w Düsseldorfie w Niemczech. Organizuję warsztaty specjalne i letnie sesje malarskie.
Regularnie wystawiam swoje prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Europie, USA i Japonii. Uczestniczyłam w kilkudziesięciu wystawach, a ich wybór znajduje się na mojej stronie:
Ausstellungen-Margot Olejniczak-japanische Tuschmalerei in Regensberg und Zürich | Małgorzata OLEJNICZAK (m-olejniczak.ch)
https://www.instagram.com/margot_olejniczak/
https://www.facebook.com/malgosia.olejniczak.9/
My name is Margot Toh-kou (東 虹) Olejniczak. I am a Polish-Swiss artist and lecturer in Japanese ink painting in Switzerland, Poland and Germany. In 2021, I was given my Japanese name Toh-kou (東 虹 – Eastern Rainbow) by my Master Tohun Kobayashi, one of the most outstanding contemporary painters of Japan.
Since 2001 I have been studying this art in Tokyo in the classes of famous artists, and since 2012 I have been constantly improving my skills in the atelier of my Japanese Master.
In 2014, I received my Sumi-e teaching diploma from The Sumie Friendship Association in Japan.
I run regular Japanese painting courses in Zurich (Switzerland) at my Atelier Margot, at the Museum of Japanese Art and Technology Manggha in Krakow, at the School of Photography in Warsaw and at the Ekō-Haus in Düsseldorf, Germany. I organize special workshops and summer painting sessions.
I regularly exhibit my works at individual and group exhibitions in Europe, USA and Japan. I have participated in dozens of exhibitions, and their selection can be found on my website:
Ausstellungen-Margot Olejniczak-japanische Tuschmalerei in Regensberg und Zürich | Małgorzata OLEJNICZAK (m-olejniczak.ch)
https://www.instagram.com/margot_olejniczak/
https://www.facebook.com/malgosia.olejniczak.9/
2016 – nagroda specjalna , The Tokyo Metropolitan Art Museum, Le Salon Blanc – Międzynarodowa Wystawa Sztuki Współczesnej, Japonia
2016 – nagroda specjalna, The National Art Center, Tokio, Japonia
2016 – członkini grupy artystycznej w Noho M55 Gallery w Nowym Yorku, USA oraz International Association of Sumi-e, Japonia
2017 – International Best Award w dziedzinie sztuki japońskiej, kaligrafii i malarstwa, Prefektura Gunma, Japonia
2018 – członkini Jury międzynarodowej wystawy The Torch of Asia, National Art Center, Tokio, Japonia
2020 – laureatka Nagrody Specjalnej Japońskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych za 3 prace oraz za wieloletnią promocję kultury japońskiej i malarstwa tuszem poza Japonią, The International Exhibition Art for All, The National Art Center, Tokio, Japonia
2016 – special award, The Tokyo Metropolitan Art Museum, Le Salon Blanc – International Exhibition of Contemporary Art, Japan
2016 – special award, The National Art Center, Tokyo, Japan
2016 – member of the artistic group at Noho M55 Gallery in New York, USA and the International Association of Sumi-e, Japan.
2017 – International Best Award for Japanese Art, Calligraphy and Painting, Gunma Prefecture, Japan.
2018 – Jury member of the international exhibition The Torch of Asia, National Art Center, Tokyo, Japan.
2020 – Special Award of the Japanese Ministry of Foreign Affairs for 3 works and for all years of promotion of Japanese culture and ink painting outside Japan, The International Exhibition Art for All, The National Art Center, Tokyo, Japan
Dzięki licznym podróżom do Japonii odkryłam sztukę i filozofię malarstwa tuszem, które wyznaczyło moją drogę życia.
W mojej sztuce posługuję się bardzo tradycyjnymi technikami, które przez setki lat były przekazywane przez generacje artystów – na najwyższym poziomie – i nie zostały w pełni opisane w książkach. Pielęgnowanie tych bezcennych technik jest dla mnie bardzo ważne.
Łącząc ten tradycyjny styl ze współczesnym podejściem, jak również wykorzystując różne obecnie dostępne narzędzia, osiągam niepowtarzalne efekty, które w dużej mierze nie są całkowicie możliwe do przewidzenia. Moje poszukiwania artystyczne dotyczą również tworzenia nowej koncepcji malarstwa sumi-e poprzez wprowadzenie współczesnych środków wyrazu. Ale przede wszystkim czysty duch i uważność kształtują mój artystyczny malarski styl i wizję świata.
Thanks to numerous trips to Japan, I have discovered the art and philosophy of ink painting which marked my way of life.
In my art, I use very traditional techniques that have been passed down over hundreds of years by generations of artists – at the highest level – and not fully described in books. It is very important to me to nurture these invaluable techniques.
By combining this traditional style with a contemporary approach, as well as using the various tools currently available, I achieve unique effects that are not completely predictable. My artistic search also concerns the creation of a new concept of sumi-e painting by introducing modern means of expression. But most of all, a pure spirit and mindfulness shape my artistic painting style and my vision of the world.
Pustka i pełnia w czarnobiałej harmonii
Zanim odważę się pociągnąć szybko pędzlem i stworzyć pełną ekspresji łodygę bambusa, miną długie minuty, a może nawet godziny. Krótki moment celnie opadającego miecza samurajskiego był poprzedzony medytacją i całkowitym skupieniem. Bardzo pieczołowicie przymierzam się do naruszenia spokoju pustego, pięknego zwoju papieru. Sumi-e, malarstwo czarnym tuszem, wystawia tryby mojej wyobraźni na najwyższe obroty i uświadomia mi na każdym kroku, jak wiele jest możliwe.
Czarnobiałe przedstawianie świata pełnego barw jest idealnym ćwiczeniem dla tych, którzy szukają drogi do poznawania swoich własnych granic, rozwijania cierpliwości, dyscypliny i uważnego pielęgnowania przemijającego tak szybko entuzjazmu. Istnieje tu wiele wspólnych elementów pomiędzy malarstwem i ceremonią herbaty. Te drogi spotykają się w całkowitej harmonii.
Emptiness and fullness in black and white harmony
Before I dare to stroke my brush quickly and create an expressive bamboo stalk, it would be long minutes, maybe even hours. A short moment of accurately falling samurai sword was preceded by meditation and complete concentration. I am very careful about breaking the peace of an empty, beautiful piece of paper. Sumi-e, painting with black ink, exposes the modes of my imagination to the highest speed and makes me aware at every step how much is possible.
Portraying a world full of colors in black and white is an ideal exercise for those looking for a way to explore their own boundaries, to develop patience and discipline, and to carefully nurture their quickly passing enthusiasm. There are many common elements between painting and the tea ceremony. These paths meet in complete harmony.
Podczas kilku lat spędzonych w Tokio spędziłam wiele czasu na odkrywaniu kultury japońskiej, a między innymi poświęciłam wiele czasu tematowi ceremonii herbaty. Uczestniczyłam więc w licznych ceremoniach herbacianych, odwiedzałam znane szkoly herbaty gdzie prowadziłam wywiady i rozmowy z osobami, które byly w różnym wieku i studiowały ceremonię z najrozmaitszych powodów. Oto moje zapiski z tego czasu.